Saski Mirek Piesni o ludziach ziemi t 2 kamienie slonca i serca

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Slowy. Znów nic. Ale uczucie, które temu towarzyszy�o, by�o inne, nie-
znane. To nie brak reakcji ze strony nieprzytomnego odbiorcy ani blo-
kada mentalna. Dziwne. Tak jakby coS wi�zi�o jego mySli. JakaS si�a tak
pot�na, �e potrafi�a nie tylko zak�óci� porozumienie, ale te� ukry� swoje
istnienie. Inomir nie czu� �adnej konkretnej ingerencji, �adnego okre-
Slonego xród�a mocy. Wyspy s� pe�ne niespodzianek&
Drzwi sypialni skrzypn�y leciutko. Trzasn�a jakaS deska w pod-
�odze. Smuk�a sylwetka przesun�a si� na tle okna. Stan�a na chwi-
l� obok �o�a, a potem przysiad�a w nogach.
Czemu nie Spisz, Beala?
278
Przysz�am do ciebie, panie.
Idx spa�.
JesteScie inni od wszystkich ludzi powiedzia�a ignoruj�c
polecenie. A ty jesteS zupe�nie inny nawet wSród innych.
Inomir nie odezwa� si�.
OcaliliScie dziS �ycie czterech makoshines&
Czterech ludzi poprawi�. Ludzi, którzy mogli zgin�� tyl-
ko dlatego, �e my nie znamy obyczajów waszej wyspy. MusieliSmy
ich ratowa�.
Teraz Beala si� nie odezwa�a.
Zanim wyjedziemy, musimy uzyska� gwarancj�, �e nic si� wam
nie stanie. Na razie Butryg za�atwi� spraw� tak, �e po prostu odwo�a�
decyzj� o odes�aniu ch�opców. Wysz�o tak, jakby nigdy nie przestali
by� w naszej s�u�bie& Chyba powinnaS mi jutro wi�cej opowiedzie�
o Makoshy, makoshinach, Radgich i innych rzeczach. A teraz idx spa�!
Dobrze, opowiem.
Nie ruszy�a si�.
Kiedy odjedziecie, panie?
Nie wiem. Jak odnajdziemy przyjació� i za�atwimy swoje spra-
wy. Nied�ugo.
Ja pojad� z tob�, panie.
Inomir a� podniós� si� na �ó�ku.
To chyba nie b�dzie mo�liwe.
Przysz�am do ciebie, bo pojad� z tob� powtórzy�a dziew-
czyna.
UmówiliSmy si�, �e b�dziesz mnie s�ucha�a, zapomnia�aS?
Musisz tu zosta�. W królestwie Donvadona nie ma niewolników.
To ty zapomnia�eS, panie. Zwróci�eS mi wolnoS�. A ja, jako wolny
cz�owiek bior� j� sobie. I mam prawo sama decydowa�. Pojad� z tob�.
Inomir zacz�� si� Smia�.
A ja nie mam ju� nic do powiedzenia?
Mów, co chcesz, panie. Ja i tak pojad�.
Dziewczyna wsta�a, podesz�a bli�ej, a potem bez s�owa wSlizn�-
�a si� pod przeScierad�a.
Po co mam ze sob� bra� dziewczyn�, która mnie nie s�ucha?
Nie bierzesz mnie ze sob�, panie. To ja id� z tob�.
Inomir zastanowi� si� powa�nie nad tym rozró�nieniem. Doce-
ni� je i uSmiechn�� si�.
W takim razie b�dziesz musia�a nauczy� si� mojego imienia,
Bealo.
279
Wiem, jak masz na imi� powiedzia�a powa�nie. Ty jesteS
mój Inomir. Ale powiem to wszystkim dopiero, gdy odp�yniemy z wysp.
Hwedczuk mia� wra�enie, �e ten lot nigdy si� nie sko�czy. Po-
tworna si�a nios�a ich w powietrzu, jakby dwóch t�gich ch�opa nagle
utraci�o swoj� wag�. Woj trzyma� w garSci nogawic� Donvadona
i modli� si�, by chora r�ka nie puSci�a. Nie widzia� morza. Kiedy
spadli do wody, uderzenie zapar�o mu dech, a zaciSni�ta d�o� odmó-
wi�a pos�usze�stwa. Nie chcia� si� zanurzy�, ale woda go wci�gn�-
�a. Otworzy� oczy& i nie zobaczy� nic w zielonkawej poSwiacie.
GdzieS nad g�ow�, tam gdzie jasno, prawie bia�o, by�o powietrze.
Wybi� si� silnie nogami, poci�gn�� d�o�mi. Wyskoczy� na powierzch-
ni� jak korek. Na szcz�Scie nie by� g��boko. Zaczerpn�� tchu i rozej-
rza� si� naoko�o. Donvadona nie zauwa�y�. PomySla� przez chwil�
i odtworzy� sobie ich lot do wody. Wysz�o mu, �e Vado powinien
by� tam. Podp�yn�� kawa�ek i zanurkowa�. Szerokimi ruchami r�k
schodzi� w g��b. Sól szczypa�a w oczy, ale wytrzeszcza� je, rozgl�-
daj�c si� uwa�nie. Tam! Cie�. Cz�owiek. Vado. Nie rusza� si�, ale
wyraxnie by�o wida�, �e idzie w gór�. Jakby jakaS si�a wynosi�a go
na powierzchni�. Hwedko podp�yn��, chwyci� i zacz�� ci�gn��.
W ko�cu wydostali si�. Vado by� zupe�nie bezw�adny. Hwedczuk
u�o�y� go na plecach i przytrzyma� g�ow� nad powierzchni� wody.
�yje? Poklepa� króla po policzkach.
Vado!
Zdawa�o mu si�, �e k�tem oka widzi wrak �odzi, ale nie poSwi�ci�
mu uwagi. Silny pr�d odwraca� ich plecami i znosi� wyraxnie w drug�
stron�. Na razie najwa�niejszy by� Vado. Hwedczuk zmieni� pozycj�.
Ustawi� topielca przed sob� i bez sentymentów wymierzy� mu poli-
czek. Vado drgn��, zakrztusi� si�, zakaszla� i otworzy� oczy.
�ywiosz& �yjesz&
Donvadon nie mia� si�y odpowiedzie�, ale atak kaszlu i intesywne
plucie wod� by�y wyraxnym dowodem �ycia. Hwedko podtrzyma� go.
P�ynu� mo�esz?
Ta& ak&
Bohowoj pokr�ci� sceptycznie g�ow�.
Na pleczi obiernisja, b�dzie �atwiej.
Dok�d& p�yniemy?..
Hwedczuk wybi� si� w gór�, chc�c zobaczy� jak najwi�cej. Nie-
wiele tego by�o.
280
�odka nasza chyba na dno posz�a, nie wida� jej. Z lewej sto-
rony l�d i z prawoj l�d. To te dwie wyspy& Pobli�e do prawej bu-
dziet. I chyba pr�d nas tam unosit.
P�y�my sapn�� Vado. Chwy� si� mnie. Cie� nas na wo-
dzie utrzyma.
Cie�. To by�a ta si�a, która Donvadona wynosi�a z g��bin na po-
wierzchni�.
Poruszali si� leniwie, daj�c si� unosi� pr�dowi, póki zbli�ali si�
do wyspy. Póxniej morski nurt zakr�ci� i chcia� zanieS� ich na otwar-
te morze, gdzie te� by�o wprawdzie wida� jakieS wyspy, ale bardzo
daleko. Walka z pr�dem nie by�a mo�e specjalnie trudna i nie trwa�a
d�ugo, ale wyczerpa�a ich bardzo. Nowy podwodny strumie�, który
chwyci� ich niemal od razu, by� du�o ch�odniejszy. Na szcz�Scie
zmierza� wprost do wybranego celu.
Zimno wysysa�o si�y. Vado co chwila traci� przytomnoS�. Gdy
wybija� swym cia�em okno sterówki, niexle oberwa� w g�ow�. Hwed-
ko z kolei czu� jak t�ej� mu mi�Snie. Jeszcze troch�, a nawet po-
moc Cienia na nic si� nie przyda. Pr�d opuSci� ich, gdy Hwedczuk
zaczyna� wpada� w panik�. Na szcz�Scie l�d by� ju� blisko. Fale
zdawa�y si� �agodnie ich popycha� w kierunku brzegu.
Nie wiadomo jak d�ugo p�yn�li. Na szcz�Scie obaj byli przytom-
ni, gdy nogi zacz�y uderza� o dno. Hwedczuk wzi�� Donvadona
pod rami� i sam nie wiedz�c jakim cudem wyci�gn�� na brzeg. Ode-
szli jak si� da�o najdalej od wody, upadli na piasek i z uczuciem
ogromnej ulgi stracili przytomnoS�.
Vado otworzy� oczy. By�o mu ciep�o, mi�kko, wygodnie i bar-
dzo przyjemnie. Nad g�ow� mia� drewniany, belkowany sufit, po któ-
rym ta�czy�y cienie i odbicia Swiec. Usiad� i zobaczy� te Swiece. Sta�y
na niewielkim stoliku obok drzwi. Pokój wygl�da� jak sypialnia.
W k�cie sta�a du�a, trzydrzwiowa szafa, dwa krzes�a przy stoliku ze
Swiecami i to wszystko. No i �ó�ko, na którym si� obudzi�. Podwój-
ne ma��e�skie �o�e, na którego drugiej cz�Sci spa�, okryty kocami,
Hwedczuk. Vado pochyli� si� w jego stron�, nas�uchuj�c. Stary pirat
spa� g��boko, oddycha� równo, z lekkim pochrapywaniem. Znaczy
si�, prze�yli. Vado przeci�gn�� si�. KoSci ani mi�Snie nie zaprotesto-
wa�y. G�owa te� przesta�a bole�. Poczu�, �e jest g�odny. Odrzuci�
koc i wsta�. By� nagi. Jego ubrania nie by�o, ale na krzes�ach le�a�a
jakaS odzie�. Bia�e spodnie i bia�a koszula wi�zana pod szyj�, mi�k-
281
kie skórzane buty. Na drugim krzeSle podobna sterta czeka�a na
Hwedczuka. Vado ubra� si� i przysiad� na �ó�ku. Wszystko by�oby
wspaniale, gdyby nie jeden drobiazg&
Przeszed� przez pokój i delikatnie otworzy� drzwi. Znalaz� si�
w kuchni. Przy piecu sta�a m�oda kobieta i gotowa�a coS w kilku du-
�ych garnkach równoczeSnie. Us�ysza�a, a mo�e poczu�a ruch za ple-
cami i odwróci�a si�. Na widok wchodz�cego od�o�y�a du�� drew-
nian� �y�k�, jednym ruchem zdj�a fartuszek i wykona�a najformal-
niejszy w Swiecie uk�on, starannie rozk�adaj�c na boki fa�dy luxnej
szarej sukienki.
Witaj, Dovadonie! powiedzia�a z uSmiechem.
Vado musia� wygl�da� w tym momencie niezbyt m�drze, bo
uSmiech kobiety poszerzy� si�.
JesteScie bezpieczni doda�a uspokajaj�co. Podesz�a do du-
�ego kredensu i otworzy�a szerok� szuflad� na samym dole. Wyj�a
z niej Cie� i trzymaj�c go obur�cz podesz�a do Donvadona. Vado [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy